katalizator (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌkatalʲiˈzatɔr], AS: [katalʹizator], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. substancja przyspieszająca przebieg reakcji chemicznej; zob. też katalizator w Wikipedii
(1.2) techn. urządzenie zawierające katalizator (1.1)
(1.3) przen. książk. czynnik będący przyczyną czegoś, przyśpieszający coś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Do butelki został nalany perhydrol, do niego płyn do mycia naczyń. Teraz dodajemy katalizator, dwuchromian potasu.
(1.2) Muszę wymienić w samochodzie katalizator na nowy.
(1.3) Nikt nie przewidział sukcesu Internetu i telefonii komórkowej, nikt też nie przewidział głębokości społecznych zmian, których katalizatorem stały się nowe technologie komunikacyjne[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kataliza ż, katalizowanie n, skatalizowanie n
czas. katalizować ndk., skatalizować dk.
przym. katalityczny, katalitycznie
przysł. katalitycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polityka, nr 07.03, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.