komunikacyjny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃mũɲikaˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [kõmũńikacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z komunikacją, dotyczący komunikacji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik komunikacyjny komunikacyjna komunikacyjne komunikacyjni komunikacyjne dopełniacz komunikacyjnego komunikacyjnej komunikacyjnego komunikacyjnych celownik komunikacyjnemu komunikacyjnej komunikacyjnemu komunikacyjnym biernik komunikacyjnego komunikacyjny komunikacyjną komunikacyjne komunikacyjnych komunikacyjne narzędnik komunikacyjnym komunikacyjną komunikacyjnym komunikacyjnymi miejscownik komunikacyjnym komunikacyjnej komunikacyjnym komunikacyjnych wołacz komunikacyjny komunikacyjna komunikacyjne komunikacyjni komunikacyjne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Następnego dnia przestaje działać sygnalizacja świetlna we Wrocławiu i Warszawie, oba miasta ogarnia komunikacyjny chaos.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. komunikacja ż, komunikator mos/mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) telekom. communications, mot. transport
- białoruski: (1.1) камунікацыйны
- bułgarski: (1.1) комуникационен
- niemiecki: (1.1) Verkehr-, kommunikativ
- rosyjski: (1.1) коммуникационный
- słowacki: (1.1) komunikačný
- ukraiński: (1.1) комунікаційний
- źródła:
- ↑ K. Koziołek, Bóg nie weźmie w tym udziału, 2014.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.