karnet (język polski)

karnet (1.1) na przejazdy transportem miejskim w Warszawie

wymowa:

IPA: [ˈkarnɛt], AS: [karnet] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. bilet wstępu na cykl imprez rozrywkowych lub na kilka przejazdów środkami komunikacji publicznej, wyciągami narciarskimi itp.; karta lub bloczek z kuponami na poszczególne wejścia

(1.2) hist. damski notesik służący dawniej kobietom do wpisywania kolejności tańców i partnerów podczas balu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	karnet	karnety
dopełniacz	karnetu	karnetów
celownik	karnetowi	karnetom
biernik	karnet	karnety
narzędnik	karnetem	karnetami
miejscownik	karnecie	karnetach
wołacz	karnecie	karnety

przykłady:

(1.1) Kupiliśmy całodniowe karnety, więc mogliśmy szusować do oporu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) karnet na basen/siłownię/festiwal filmowy/przejazd • karnet do solarium • karnet narciarski • karnet czasowy/całodniowy/wielodniowy/miesięczny

synonimy:

(1.1) abonament

(1.2) karnecik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karnecik

przym. karnetowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) franc. carnet → notatnik

uwagi:

(1.1) por. skipass • sieciówka • passe-partout

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carnet, season ticket
• fiński: (1.1) kausilippu
• rosyjski: (1.1) абонеме́нт; (1.2) ба́льная кни́жка, карне́

źródła: