karnecik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od karnet
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik karnecik karneciki dopełniacz karneciku[1][2][3] karnecików celownik karnecikowi karnecikom biernik karnecik karneciki narzędnik karnecikiem karnecikami miejscownik karneciku karnecikach wołacz karneciku karneciki - przykłady:
- (1.1) To nie karnet, lecz tylko mały karnecik.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. karnet m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. karnet + -ik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: karnet
- źródła:
- ↑
Hasło „karnecik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „karnecik” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 15, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 432.
- ↑ Hasło „karnecik” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.