kamieniołom (język polski)

kamieniołom (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) górn. miejsce pozyskiwania kamienia budowlanego, zwykle metodą odkrywkową; zob. też kamieniołom w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) środ. teatr. pogard. aktor uczący się z trudem roli[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Odpowiedzialni za kamieniołom, którzy byli Polakami, starali się nas studentów ochraniać od najcięższych prac[2].
składnia:
(1.1) kamieniołom + D.
kolokacje:
(1.1) kamieniołom granitu / marmuru / piaskowca / bazaltu / wapienia / melafiru / sjenitu / dolomitu / …
synonimy:
(1.1) skr. kłm
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) odkrywka
hiponimy:
holonimy:
(1.1) kopalnia stokowa
meronimy:
(1.1) wyrobisko, rząp (rząpie)
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kamień + łom
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Hasło „kamieniołom” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 15, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 292.
  2. K. Wojtyła, Dar i Tajemnica.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.