łom (język polski)

łom (1.1)

wymowa:

IPA: [wɔ̃m], AS: [u̯õm], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. narzędzie mające postać żelaznego pręta zaostrzonego lub spłaszczonego na końcu, służące do podważania ciężarów, rozbijania, kruszenia itp.; zob. też łom (narzędzie) w Wikipedii

(1.2) daw. zwykle w lm: kamieniołom^[1]

(1.3) daw. odłam skały

(1.4) daw. pokruszone lub odłupane kawałki czegoś^[1], szczątki, złom

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łom	łomy
dopełniacz	łomu	łomów
celownik	łomowi	łomom
biernik	łom	łomy
narzędnik	łomem	łomami
miejscownik	łomie	łomach
wołacz	łomie	łomy

przykłady:

(1.1) Wprawnie posługiwał się łomem, zarówno w rozbijaniu głów, jak i zamków.

(1.4) Mniejszą znaleźli sklepioną izbę, ale pełną łomu, który leżąc długo zbutwiał, porozsypywał się i pyłem porósł grubo.^[2]

składnia:

kolokacje:

łom czekoladowy • łom złoty / srebrny

synonimy:

(1.1) pot. sztamajza, reg. pozn. brechsztanga

(1.4) rumowisko

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. łomowy

rzecz. łomik mrz, Łomża ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crowbar
• czeski: (1.1) páčidlo n
• duński: (1.1) koben n, brækjærn n
• francuski: (1.1) pied-de-biche m
• niemiecki: (1.1) Brecheisen n, Brechstange ż, Kuhfuß m
• rosyjski: (1.1) лом m
• szwedzki: (1.1) kofot w
• ukraiński: (1.1) лом m
• włoski: (1.1) piede di porco m

źródła:

łom (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kulawy, ułomny^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. łoma

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: