wprawnie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfpravʲɲɛ], AS: [fpravʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• -ni…
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) z wprawą, sprawnie, biegle
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Dziadek powąchał wódkę, skrzywił się na zapas, podniósł brodę do góry i wprawnie, jak bocian żabę, łyknął zawartość szklanki[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wprawa ż, wprawka ż, wprawienie n, wprawianie n
- czas. wprawić (się) dk., wprawiać (się) ndk.
- przym. wprawny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.1) ווי אַ מיזמור (wi a mizmer)
- źródła:
- ↑ Mariusz Ziomecki, Lato nieśmiertelnych, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.