jeż (język polski)

jeż (1.1)
wymowa:
IPA: [jɛʃ], AS: [i ̯eš], zjawiska fonetyczne: wygł.
homofon: jesz (forma fleksyjna, zob. jeść)
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. owadożerny ssak pokryty igłami
(1.2) pot. krótko ścięte włosy
(1.3) roln. narzędzie rolnicze do spulchniania ziemi
(1.4) wojsk. przenośna zapora z ustawionych prostopadle belek z drutem

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: jeżyć
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Spotkałem dzisiaj w lesie jeża.
(1.2) Znowu obciąłeś włosy na jeża?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jeżyk m, jeżątko n, jeżyna ż, jeżenie n, jeżówka ż, najeżanie n, najeżenie n, jeżowiec m, Jeżów m, jeżowate nmos, jeżowce nmos, najeżka ż, najeżkowate nmos, jeżowianin m, jeżowianka ż
forma żeńska jeżyca ż
czas. jeżyć ndk., najeżać ndk., najeżyć dk.
przym. jeży, jeżynowy, jeżycowy, jeżowcowy, jeżowaty, najeżkowaty, jeżowy
związki frazeologiczne:
na jeżaw mordę jeżaśrednio na jeżazabierać się jak pies do jeża
etymologia:
prasł. *ežь[1]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jeż” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.