jeżyć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈjɛʒɨʨ̑], AS: [i ̯ežyć]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) stroszyć, podnosić (włosy, sierść)[1]

czasownik zwrotny niedokonany jeżyć się

(2.1) wznosić się, sterczeć
(2.2) przen. stawać się nieufnym, przybierać postawę obronną
(2.3) przen. być pełnym czegoś, np. przeszkód, trudności
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1-3) koniugacja VIb
przykłady:
(2.1) A lis skoczy do lasa, sierść się na nim jeży[2].
(2.2) Człowiek w pierwszym zetknięciu z kimś lub czymś obcym odczuwa lęk i niepewność, jeży się, pełen czujnej i podejrzliwej nieufności[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jeżątko n, jeż m, jeżenie n, najeżenie n, jeżyca ż
czas. najeżyć dk.
przym. najeżony
związki frazeologiczne:
(2.1) włos się jeży
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jeżyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. M. Rej: Na niepewne jednanie
  3. R. Kapuściński: Podróże z Herodotem
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.