homiletyka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) teol. dyscyplina teologiczna, nauka o układaniu i wygłaszaniu kazań[1]; zob. też homiletyka w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik homiletyka homiletyki dopełniacz homiletyki homiletyk celownik homiletyce homiletykom biernik homiletykę homiletyki narzędnik homiletyką homiletykami miejscownik homiletyce homiletykach wołacz homiletyko homiletyki - przykłady:
- (1.1) Po wykładzie z homiletyki klerycy poszli na obiad.
- (1.1) Poznał najnowsze trendy we współczesnej homiletyce polskiej.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nauka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. homilia ż, homiliarz m, homiletyk m, homilista m
- przym. homilijny, homiletyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ὁμιλητική < gr. ὁμιλία → konwersacja, rozmowa < gr. ὁμιλεῖν → przebywać razem, rozmawiać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) homiletics
- bułgarski: (1.1) омилетика ż
- chorwacki: (1.1) homiletika ż
- czeski: (1.1) homiletika ż
- duński: (1.1) homiletik w
- estoński: (1.1) homileetika
- fiński: (1.1) homiletiikka
- francuski: (1.1) homilétique ż
- hiszpański: (1.1) homilética ż
- interlingua: (1.1) homiletica
- kataloński: (1.1) homilètica ż
- niemiecki: (1.1) Homiletik ż
- norweski (bokmål): (1.1) homiletikk ż
- portugalski: (1.1) homilética ż
- rosyjski: (1.1) гомилетика ż, омилетика ż
- szwedzki: (1.1) homiletik w
- ukraiński: (1.1) гомілетика ż
- węgierski: (1.1) homiletika
- włoski: (1.1) omiletica ż
- źródła:
- ↑
Hasło „homiletyka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.