hipokryzja (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌxʲipɔˈkrɨzʲja], AS: [χʹipokryzʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob., ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) psych. postawa osoby, która postępuje sprzecznie z deklarowanymi przez siebie zasadami moralnymi w celu osiągania korzyści lub przedstawienia siebie w lepszym świetle; zob. też hipokryzja w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
(1.1) Jego życie nasycone było kłamstwami i hipokryzją.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dwulicowość, podwójna moralność, fałszywość, faryzeizm, faryzejstwo, faryzeuszostwo, obłuda, przewrotność, udawanie, zakłamanie
antonimy:
(1.1) prostolinijność, prostoduszność, szczerość, otwartość
hiperonimy:
(1.1) nieszczerość, postawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hipokryckość ż, hipokryta mos, hipokrytka ż
przym. hipokrycki, hipokrytyczny, hipokryzyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. hypocrisie < st.franc. ypocrisie < łac. hypocrisis < gr. ὑπόκρισις (hupókrisis)[2] → odpowiedź, działanie sceniczne, udawanie < gr. ὑποκρίνομαι (hupokrínomai) → odpowiadam < gr. ὑπό + κρίνω (hupó + krínō) → pod- + oddzielam, osądzam, decyduję
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hipokryzja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Hasło „hipokryzja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.