dwulicowość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdvulʲiˈʦ̑ɔvɔɕʨ̑], AS: [dvulʹicovość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha kogoś, kto swoje zachowanie zmienia w zależności od sytuacji i osób, z którymi się styka
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dwulicowość dwulicowości dopełniacz dwulicowości dwulicowości celownik dwulicowości dwulicowościom biernik dwulicowość dwulicowości narzędnik dwulicowością dwulicowościami miejscownik dwulicowości dwulicowościach wołacz dwulicowości dwulicowości - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) podwójna moralność, fałszywość, faryzeizm, faryzejstwo, faryzeuszostwo, hipokryzja, obłuda, przewrotność, zakłamanie
- antonimy:
- (1.1) prostolinijność, prostoduszność, szczerość, otwartość
- hiperonimy:
- (1.1) nieszczerość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dwulicowiec m
- przym. dwulicowy
- przysł. dwulicowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dwa + lico
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) obliqueness, double-dealing, obliquity, duplicity
- białoruski: (1.1) двухаблічнасць ż, двудушнасць ż
- interlingua: (1.1) duplicitate
- jidysz: (1.1) צבֿיעות n (cwies)
- rosyjski: (1.1) двуличность ż, двуличие n
- ukraiński: (1.1) дволичність ż, двоєдушність ż
- źródła:
- ↑ Hasło „dwulicowość” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 765.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.