przewrotność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha kogoś, kto zachowuje się chytrze, przewrotnie, podstępnie i fałszywie
- (1.2) postępek przewrotny, nacechowany fałszem, obłudą, chytrością; podstęp[1]
- (1.3) przen. bycie przewrotnym, zaskakującym, zwodniczym[1]
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza mianownik przewrotność dopełniacz przewrotności celownik przewrotności biernik przewrotność narzędnik przewrotnością miejscownik przewrotności wołacz przewrotności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) przewrotność losu
- synonimy:
- (1.1) perfidia, chytrość, przebiegłość, podstępność, jezuityzm, makiawelizm, fałszywość, dwulicowość, hipokryzja
- (1.3) zwodniczość, dwuznaczność, wieloznaczność, przekora
- antonimy:
- (1.1) prostoduszność, prostolinijność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przewracanie n, przewrót m, przewrotka ż
- czas. przewracać ndk., przewrócić dk.
- przym. przewrotny
- przysł. przewrotnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.3) contrariness
- arabski: (1.1) دهان
- białoruski: (1.1) каварнасць ż
- hiszpański: (1.1) picardía ż
- łaciński: (1.1) pravitas ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „przewrotność” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.