lico (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈlʲiʦ̑ɔ], AS: [lʹico], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. anat. twarz, oblicze, policzek
- (1.2) bud. zewnętrzna powierzchnia niektórych przedmiotów
- (1.3) bud. zewnętrzna powierzchnia ściany albo bryły budynku
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lico lica dopełniacz lica lic[1][2][3][4] / rzad. liców[2] celownik licu licom biernik lico lica narzędnik licem licami miejscownik licu licach wołacz lico lica - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-3) war. lice
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. licówka ż
- czas. licować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) face; (1.2) face, front, skóry grain; (1.3) face
- niemiecki: (1.1) Antlitz n, Angesicht n; (1.2) Vorderseite ż; (1.3) Stirnseite ż, Frontseite ż
- rosyjski: (1.1) лицо n
- rumuński: (1.1) obraz m
- slovio: (1.1) lico (лицо)
- źródła:
- ↑ Hasło „lico” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. II, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978–1981, ISBN 83-01-00281-6, s. 32.
- 1 2 Hasło „lice a. lico” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 296.
- ↑
Hasło „lico” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „lico” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
lico (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- лицо
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) twarz
- odmiana:
- (1.1) lm licos
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.