hár (język islandzki)

wymowa:

IPA: [ˈhauːr̥]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) włos

(1.2) przest. dulka

(1.3) przest. podbierak

przymiotnik

(2.1) wysoki

(2.2) wysoki (o tonie)

przedrostek

(3.1) wysoki, wysoko-

odmiana:

(1.1) lp hár, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm ~, ~, ~um, ~a (~in, ~in, ~unum, ~anna)

(1.2) lp há|r, ~, ~, ~s (~rinn, ~inn, ~num, ~sins); lm ~ir, ~i, ~m, ~a (~irnir, ~ina, ~num, ~nna)

(1.3) lp há|r, ~, ~, ~s (~rinn, ~inn, ~num, ~sins); lm ~var, ~va, ~vum, ~va (~varnir, ~vana, ~vunum, ~vanna)

(2.1-2) lp hár, há, hátt; lm háir, ~háar, há; st. wyższy hærri; st. najwyższy hæstur

przykłady:

(1.1) Skipt hárinu í miðju. → Zrób sobie przedziałek na środku głowy.

(1.1) Hárið er farið að þynnast. → Włosy zaczęły wypadać.

(2.1) Þau ætla að reisa um fjögurra metra háan múr í suðurhluta bæjarins. → Zamierzają wznieść wysoki na cztery metry mur w południowej części miasta.

(2.1) Hitinn er orðinn mjög hár. → Temperatura bardzo wzrosła.

(2.1) Þú er orðin svo há! → Tak bardzo urosłaś!

(2.2) Hún syngur hátt og skýrt. → Śpiewa wysoko i czysto.

składnia:

kolokacje:

(1.1) að kemba hárið → czesać włosy • ljóst hár → blond włosy • sítt hár → długie włosy • augnahár (augnhár), háralitur, hárbursti, hárfínn, hárgreiða, hárgreiðsla, hárklipping, hárkolla, hárlakk, hárlos, hárnál, hárréttur, hársár, hárskeri, hártogun, hártoppur, hárþurrka, háræð

(2.1) á háu stigi → w wysokim stopniu • hátt settur → wysoko postawiony (o urzędniku itp.)

(3.1) hágæða, háhýsi, hálendi, háskóli → wysoka jakość, wysokie budownictwo, wyżyna, uniwersytet

synonimy:

(1.2) þollur, áraþollur

(1.3) háfur

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

hafa hátt • hafa hendur í hári e-s • í húð og hár • með húð og hári

etymologia:

st.nord. hár

uwagi:

źródła: