wysoko- (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈsɔkɔ], AS: [vysoko]

​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na dużą wysokość, dużą wartość, na znaczną zawartość czegoś lub znaczne natężenie cechy tego, co określa drugi człon złożenia^[1]

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zobacz słowa zaczynające się od „wysoko-”

synonimy:

antonimy:

(1.1) nisko-

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wysokościowiec mrz, wysokość ż, wysoczyzna ż, wyż m, zwyżka ż, podwyższanie n, podwyższenie n, przewyższanie n, przewyższenie n

czas. podwyższać ndk., podwyższyć dk., przewyższać ndk., przewyższyć dk.

przym. wysoki, wysokościowy, wyżowy, wyżynny, zwyżkowy

przysł. wysoko, wysoce

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) высо́ко-

źródła: