wysoczyzna (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geogr. rozległe, niewysokie wzniesienie otoczone przeważnie pradolinami lub rynnami jeziornymi; zob. też wysoczyzna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wysoczyzna wysoczyzny dopełniacz wysoczyzny wysoczyzn celownik wysoczyźnie wysoczyznom biernik wysoczyznę wysoczyzny narzędnik wysoczyzną wysoczyznami miejscownik wysoczyźnie wysoczyznach wołacz wysoczyzno wysoczyzny - przykłady:
- (1.1) W rejonie od Rewala po zachodni fragment Niechorza znajduje się wysoczyzna moreny dennej podcięta od północy abrazyjną krawędzią wybrzeża klifowego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wysoczyzna morenowa / polodowcowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wysokościowiec mrz, wysokość ż
- przym. wysoki
- przysł. wysoko
- tem. słow. wysoko-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wysoko + -yzna
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) pahorkatina ż
- słowacki: (1.1) pahorkatina ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.