gnój (język polski)

gnój (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡnuj], AS: [gnui ̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) roln. nawóz zwierzęcy; stałe i płynne odchody zwierzęce, zmieszane ze ściółką, używane do nawożenia gleby; zob. też obornik w Wikipedii

(1.2) pot. nieporządek, bałagan, połączony z brudem

(1.3) gw. (Bukowina) ropna wydzielina^[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pejor. obraź. lekcew. wulg. dzieciak

(2.2) pejor. obraź. wulg. podstępny, złośliwy lub wredny mężczyzna

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 2. os. lp rozk. od: gnoić

odmiana:

(1.1-2) blm ^[2]

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	gnój
dopełniacz	gnoju
celownik	gnojowi
biernik	gnój
narzędnik	gnojem
miejscownik	gnoju
wołacz	gnoju

(2.1-2)^[2]

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gnój	gnoje
dopełniacz	gnoja	gnoi/gnojów
celownik	gnojowi	gnojom
biernik	gnoja	gnoi/gnojów
narzędnik	gnojem	gnojami
miejscownik	gnoju	gnojach
wołacz	gnoju	gnoje

(3.1) zob. gnoić

przykłady:

(2.2) Za kogo ty się, gnoju, uważasz, co?!

składnia:

kolokacje:

(1.1) przerzucać / wyrzucać gnój • pot. przewalać / wywalać gnój

(2.2) gnój bezczelny / mały

(2.2) bezczelny gnój • kawał gnoja • gnój jakich mało

synonimy:

(1.1) obornik

(1.2) bajzel, bałagan, chlew, nieporządek, obora, wulg. pierdolnik, syf

(2.1) dzieciaczysko, obraź. gówniarz

(2.2) szuja, wulg. chuj

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nawóz

(2.1) dziecko, pot. dzieciak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gnojnik mrz, gnójka ż, gnojka ż, gnojówka ż, gnojowica ż, gnojownica ż, gnojowisko n, gnojownia ż, gnojówa ż, gnojownik mrz, gnojowiec mzw, gnojak mzw/mrz, gnojenie n

zdrobn. gnojek mos

czas. gnoić ndk., zgnoić dk., ognoić dk.

przym. gnojowy, gnojny

związki frazeologiczne:

dla dwóch kogutów za mało miejsca na jednym gnoju

etymologia:

(1.1) prasł. *gnojь

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) manure, dung
• esperanto: (1.1) mulĉo
• fiński: (1.1) lanta
• hiszpański: (1.1) estiércol m, fimo m; (1.2) cochambre m/ż, basura ż; (2.1) arrapiezo m, mocoso m; (2.2) mierda m, mierdecilla m
• japoński: (1.1) 厩肥(きゅうひ)
• kaszubski: (1.1) gnój m
• łaciński: (1.1) fimum n, fimus m
• niemiecki: (1.1) Mist m, Dung m
• rosyjski: (1.1) навоз m
• słowacki: (1.1) hnoj m
• ukraiński: (1.1) гній m
• węgierski: (1.1) ganaj, ganéj, gané
• wilamowski: (1.1) myjst m, mejst m, tynverik n
• włoski: (1.1) letame, sterco m; (2.2) merdaiolo m, stronzo m

źródła:

gnój (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gnój

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kóńsczi gnój → koński gnój

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: