zgnoić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈzɡnɔjiʨ̑], AS: [zgnoi ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) pot. spowodować zgnicie czegoś
(1.2) posp. zniszczyć kogoś psychicznie lub fizycznie, doprowadzić kogoś do załamania, utraty odporności psychicznej
(1.3) reg. (Kresy) użyźnić obornikiem[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Nie dosuszyli siana i całe je zgnoili.
(1.2) Obawiała się, że jeśli nie będzie wykonywała jego rozkazów, to on całkowicie zgnoi.
składnia:
(1.1-2) zgnoić + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.2) upodlić, zeszmacić, wykończyć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gnójka ż, gnojankowate nmos, gnojanka ż, Gnojnik mrz, gnojówka ż, gnojnik mrz, zgnojenie n, gnój m, gnojek m, gnojowica ż
czas. gnoić ndk., ognoić dk.
przym. gnojowy, gnojny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Katarzyna Banach, Polszczyzna kresowa przeniesiona z województwa tarnopolskiego na ziemię głubczycką. Rozprawa doktorska, Łódź 2016, s. 157.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.