wredny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvrɛdnɨ], AS: [vredny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pot. pełny podłości, fałszu[1]
(1.2) pot. budzący niechęć, trudny do zniesienia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.2) Moi byli sąsiedzi byli niezwykle wredni. Wchodzili do mojego mieszkania jak na swoje i robili awantury.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wredność ż, wredota ż
przysł. wrednie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. вре́дный < scs. врѣдьнъ < prasł. *verdьnъ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „wredny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.