gluten (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈɡlutɛ̃n], AS: [glutẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) biochem. mieszanina białek roślinnych, gluteniny i gliadyny, występująca w ziarnach niektórych zbóż[1]; zob. też gluten w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gluten gluteny dopełniacz glutenu glutenów celownik glutenowi glutenom biernik gluten gluteny narzędnik glutenem glutenami miejscownik glutenie glutenach wołacz glutenie gluteny - przykłady:
- (1.1) Po pewnym czasie żółta masa przypomina gumę do żucia i zawiera głównie gluten[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) substancja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. glutyna ż, glutenowość ż
- przym. glutenowy, bezglutenowy[1]
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. gluten → klej
- Inne źródła wskazują na pochodzenie z języka greckiego[1].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gluten
- baskijski: (1.1) gluten
- bułgarski: (1.1) глутен m
- czeski: (1.1) lepek m, gluten m
- francuski: (1.1) gluten m
- hiszpański: (1.1) gluten m
- ido: (1.1) gluteno
- japoński: (1.1) グルテン
- kataloński: (1.1) gluten m
- koreański: (1.1) 글루텐
- łaciński: (1.1) gluten n
- niemiecki: (1.1) Gluten n, Klebereiweiß
- nowogrecki: (1.1) γλουτένη ż
- portugalski: (1.1) glúten m
- rosyjski: (1.1) клейковина ż, глютен m
- słowacki: (1.1) glutén m, lepok m
- turecki: (1.1) gluten
- węgierski: (1.1) sikér
- włoski: (1.1) glutine m
- źródła:
- 1 2 3 Hasło „gluten” w: Ewa Jędrzejko, Małgorzata Kita, Słownik wyrazów obcego pochodzenia, „Ex Libris” – Galeria Polskiej Książki, Warszawa 1999, ISBN 83-87071-18-8, s. 216.
- ↑ z Wikipedii
gluten (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈɡluːtən/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
gluten (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) biochem. gluten[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. gluten → klej
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „gluten” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
gluten (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) biochem. gluten
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gluten gluteny dopełniacz glutenu glutenů celownik glutenu glutenům biernik gluten gluteny wołacz gluten gluteny miejscownik glutenu glutenech narzędnik glutenem glutenech - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) lepek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. gluten → klej
- uwagi:
- źródła:
gluten (język francuski)
- wymowa:
-
- IPA: /ɡly.tɛn/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
gluten (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈglu.ten]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) chem. glutyna
- (1.2) biochem. gluten
- odmiana:
- (1.1-2) lm glútenes
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) proteína
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. glutinosidad ż
- przym. glutinoso
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. gluten → klej
- uwagi:
- źródła:
gluten (język kataloński)
- wymowa:
- IPA: [ˈglutən]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) biochem. gluten[1]
- odmiana:
- (1.1) lp gluten; lm glútens
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. glutelina ż, glutaminasa ż, glutamina ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „gluten” w: Lèxic de bioquímica (català-castellà-anglès), Gabinet de Terminologia de la Universitat de les Illes Balears., 2000.
gluten (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) klej, kit[1]
- odmiana:
- (1.1) glūt|en, glūtinis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik glūten glūtina dopełniacz glūtinis glūtinum celownik glūtinī glūtinibus biernik glūten glūtina ablatyw glūtine glūtinibus wołacz glūten glūtina - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. glutino
- rzecz. glutinator m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla ang. glue, ang. gluten, franc. glu, franc. gluten, hiszp. gluten, irl. glae, irl. glaodh, irl. gliú, katal. gluten, pol. gluten, port. glúten, port. grude, st.franc. glu, szw. gluten, wal. glud
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 285.
gluten (język turecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) biochem. gluten
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.