gestapo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɡɛˈstapɔ], AS: [gestapo]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) hist. tajna policja hitlerowskich Niemiec; zob. też gestapo w Wikipedii
- (1.2) hist. siedziba gestapa (1.1)
- (1.3) hist. funkcjonariusze gestapa (1.1)
- odmiana:
- (1.1-3) nieodm.[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gestapo gestapo dopełniacz gestapo gestapo celownik gestapo gestapo biernik gestapo gestapo narzędnik gestapo gestapo miejscownik gestapo gestapo wołacz gestapo gestapo - lub odmiennie
przypadek liczba pojedyncza mianownik gestapo dopełniacz gestapa celownik gestapu biernik gestapo narzędnik gestapem miejscownik gestapie wołacz gestapo - przykłady:
- (1.1) Agenci gestapo słuchają i czasem dowiadują się ciekawych wiadomości (…)[2]
- (1.1) Kahał posłał najgorszych bandytów, zwanych przez Żydów „żydowskim gestapem", szczególnie lubianych przez Niemców za bezwzględność, bezlitosne bicie skazanych i gwałt na dziewczętach[3].
- (1.1) (…) raport z 2 września informował: „przy rewizjach za bronią milicjanci i wojsko Wasilewskiej rabuje gorzej od gestapa[4]”
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gestapowiec m, gestapówka ż
- przym. gestapowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- skr. od niem. Geheime Staatspolizei[5]
- uwagi:
- alternatywna pisownia wielką literą: Gestapo[6][1]
- zobacz też: gestapo • Gestapo • kripo • Kripo • sipo • Sipo • Orpo
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Gestapo
- białoruski: (1.1) гестапа n
- czeski: (1.1) gestapo n
- francuski: (1.1) gestapo m
- jidysz: (1.1) געסטאַפּאָ (gestapo)
- rosyjski: (1.1) гестапо n; (1.2) гестапо n
- słowacki: (1.1) gestapo n
- źródła:
- 1 2
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ S. Gądzio: Rozkaz miesięczny lipcowy
- ↑ Franciszek Kotula, Losy Żydów rzeszowskich 1939-1944: kronika tamtych dni, s. 101, 1999.
- ↑ Grzegorz Ostasz, Podziemna armia, Podokręg AK Rzeszów, s. 260, 2010.
- ↑ Hasło „gestapo” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑
Porada „gestapo czy Gestapo?” w: Poradnia językowa PWN.
gestapo (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gestapo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gestapo gestapa dopełniacz gestapa gestap celownik gestapu gestapům biernik gestapo gestapa wołacz gestapo gestapa miejscownik gestapu gestapech narzędnik gestapem gestapy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. gestapácký
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- skr. od niem. Geheime Staatspolizei
- uwagi:
- źródła:
gestapo (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /ɡe.sta.po/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
gestapo (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gestapo[1]
- (1.2) pot. gestapo, gestapowcy, funkcjonariusze gestapo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik gestapo dopełniacz gestapa celownik gestapu biernik gestapo miejscownik gestape narzędnik gestapom - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gestapák m, gestapáčka ż
- przym. gestapácky
- przysł. gestapácky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- skr. od niem. Geheime Staatspolizei
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „gestapo” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.