kripo (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. pot. niemiecka policja kryminalna z czasów II wojny światowej, która działała na terenach okupowanych przez III Rzeszę[1]; zob. też kripo w Wikipedii
(1.2) hist. pot. posterunek kripo (1.1)[1]
odmiana:
(1.1-2) nieodm.,
przykłady:
(1.1) Na ziemiach polskich kripo prowadziła działalność ludobójczą[2].
(1.1) Policja bezpieczeństwa składała się z trzech pionów: gestapotajna policja państwowa, kripopolicja kryminalna, SDsłużba bezpieczeństwa[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) policja
(1.2) posterunek
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy
meronimy:
(1.1) polskie kripo
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kripo < niem. Kriminalpolizeipolicja kryminalna
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Stanisław Kopf, Lata okupacji: kronika fotograficzna walczącej Warszawy, s. 509.
  3. Janusz Gmitruk, Ku zwycięstwu: konspiracyjny ruch ludowy na Kielecczyźnie 1939-1945.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.