fekalia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fɛˈkalʲja], AS: [fekalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) odchody ludzkie gromadzące się w kanalizacji i szambach[1]; zob. też fekalia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik fekalia dopełniacz fekaliów celownik fekaliom biernik fekalia narzędnik fekaliami miejscownik fekaliach wołacz fekalia - przykłady:
- (1.1) Pojemnik na fekalia, łóżko, stół, na którym miały powstawać rewolucyjne teorie, wieszak, krzesło i plansze – wszystko powędrowało do magazynów Muzeum Podhalańskiego przy ul. Sobieskiego.
- (1.1) U sąsiada fekalia wypłynęły z muszli i wanny.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) odchody
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. fekalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. faecālia[2] < łac. faex + -ālis
- uwagi:
- forma „fakalia” jest błędna
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) faeces, night soil, amer. feces
- duński: (1.1) fækalier lm
- hiszpański: (1.1) heces ż lm
- niemiecki: (1.1) Fäkalien lm
- słowacki: (1.1) fekálie
- ukraiński: (1.1) фекалії lm
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.