kanalizacja (język polski)

kanalizacja (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌkãnalʲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [kãnalʹizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) system urządzeń sanitarnych służących do odprowadzania ścieków
(1.2) zespół urządzeń do oczyszczania ścieków
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kanalizacja odprowadza wodę poza budynek.
(1.2) Ścieki odprowadzane i oczyszczane w kanalizacji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. kanał, kanaliza
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kanał m, kanaliza ż, skanalizowanie n
czas. kanalizować ndk., skanalizować dk.
przym. kanalizacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) franc.[2]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) sewer
  • francuski: (1.1) égout m
  • hiszpański: (1.1) alcantarillado m
  • japoński: (1.1) 下水道(げすいどう)
  • nowogrecki: (1.1) αποχέτευση ż
  • portugalski: (1.1) efluente
  • słowacki: (1.1) kanalizácia
  • sycylijski: (1.1) cunnuttu
  • ukraiński: (1.1) каналіза́ція ż
  • włoski: (1.1) fognatura ż
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kanalizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 29.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.