plansza (język polski)

plansza (1.2) do gry w chińczyka
szermierz na planszy (1.3)
wymowa:
IPA: [ˈplãw̃ʃa], AS: [plãũ̯ša], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. tablica, arkusz sztywnego papieru z tekstem, rysunkiem, wykresem itp., służące do zobrazowania jakiegoś tematu
(1.2) książk. karton, deska itp. z zaznaczonymi polami, po których przesuwa się pionki w niektórych grach
(1.3) sport. miejsce pojedynku szermierczego w postaci prostokątnego podium
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) plansza interaktywna / edukacyjnabarwna plansza • plansza reklamowa
(1.2) plansza do gry w szachy / w warcaby / w go / w chińczyka / …
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) szachownica, warcabnica
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. planszet m, planszecista m
przym. planszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. planche[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „plansza” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.