ekologia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɛkɔˈlɔɟja], AS: [ekoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) biol. nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody; zob. też ekologia w Wikipedii
- (1.2) ruch społeczny propagujący ochronę środowiska naturalnego, odbudowę krajobrazu naturalnego zniszczonego przez człowieka oraz styl życia w zgodzie z naturą
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekologia ekologie dopełniacz ekologii ekologii / przest. ekologij celownik ekologii ekologiom biernik ekologię ekologie narzędnik ekologią ekologiami miejscownik ekologii ekologiach wołacz ekologio ekologie - przykłady:
- (1.1) Ekologia jest nauką, zajmującą się zależnością między organizmami a środowiskiem naturalnym.
- (1.2) Termin ekoterroryzm jest neologizmem i określa groźby, zastraszanie i akty przemocy wobec osób lub mienia popełnione w imię ekologii.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) ochrona środowiska, ekologizm, sozologia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) agroekologia, geoekologia, paleoekologia, autekologia, synekologia
- holonimy:
- (1.1) biologia
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekolog m, ekologizm m, ekologista m, ekologistka ż, ekologiczność ż
- przym. ekologiczny, ekologistyczny
- przysł. ekologicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. οἶκος + -λογία[1]
- uwagi:
- (1.1-2) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[3], Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej. Autorzy Wielkiego słownika języka polskiego, podając formy w liczbie mnogiej, umieścili dopisek: „zwykle lp”.[5]
- (1.2) Określenia ekologia, ekologiczny są często używane w języku potocznym w szerokim i czasem nieprecyzyjnym sensie znaczeniowym, nie zawsze związanym z ekologią (1.1) jako nauką. Często odnoszą się do sozologii, tj. nauki o ochronie środowiska lub do ochrony środowiska jako takiej, a nawet do filozofii ekologicznej (ekozofia), działalności społecznej czy artystycznej.
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) ekologie
- angielski: (1.1) ecology
- arabski: (1.1) علم البيئة, إيكولوجية
- aragoński: (1.1) ecolochía
- azerski: (1.1) ekologiya
- baskijski: (1.1) ekologia
- bengalski: (1.1) পরিবেশবিজ্ঞান
- białoruski: (1.1) экалогія ż
- bułgarski: (1.1) екология
- chorwacki: (1.1) ekologija
- czeski: (1.1) ekologie ż
- duński: (1.1) økologi
- esperanto: (1.1) ekologio; (1.2) ekologio
- estoński: (1.1) ökoloogia
- fiński: (1.1) ekologia
- francuski: (1.1) écologie ż
- friulski: (1.1) ecologjie
- gruziński: (1.1) ეკოლოგია
- hawajski: (1.1) kālaikaiaola
- hindi: (1.1) पारिस्थितिकी
- hiszpański: (1.1) ecología ż
- interlingua: (1.1) ecologia
- islandzki: (1.1) vistfræði
- japoński: (1.1) 生態学 (せいたいがく, seitaigaku)
- kaszubski: (1.1) ekòlogiô ż
- kataloński: (1.1) ecologia ż
- koreański: (1.1) 생태학 (saengt’aehak)
- korsykański: (1.1) eculugia ż, ecologia ż
- ladyński: (1.1) ekolojia, ekolojiya
- litewski: (1.1) ekologija ż
- lombardzki: (1.1) eculugia ż
- łaciński: (1.1) oecologia
- łotewski: (1.1) ekoloģija ż
- malediwski: (1.1) އިކޮލޮޖީ
- niderlandzki: (1.1) ecologie
- niemiecki: (1.1) Ökologie ż
- norweski (bokmål): (1.1) økologi
- nowogrecki: (1.1) οικολογία ż
- perski: (1.1) بومشناسی
- portugalski: (1.1) ecologia ż
- rosyjski: (1.1) экология ż
- słowacki: (1.1) ekológia ż
- szwedzki: (1.1) ekologi w
- tajski: (1.1) นิเวศวิทยา
- tamilski: (1.1) சூழ்நிலையியல்
- turecki: (1.1) ekoloji, çevre bilimi
- ujgurski: (1.1) ئېكولوگىيە
- ukraiński: (1.1) екологія ż
- urdu: (1.1) بيئيات
- węgierski: (1.1) ökológia, környezettan
- wietnamski: (1.1) sinh thái học
- włoski: (1.1) ecologia ż
- żmudzki: (1.1) ekuoluogėjė
- źródła:
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 191.
- ↑ Hasło „ekologia” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „ekologia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „ekologia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
ekologia (język baskijski)
rzeczownik
- (1.1) ekologia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekologista, ekologo
- przym. ekologiko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ekologia (esperanto)
przymiotnik
- (1.1) ekologiczny
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo ekologia ekologiaj akuzativo ekologian ekologiajn - przykłady:
- (1.1) Ĉi tiu sistemo ankaŭ havos aliajn aplikojn, kiel ekzemple gvatadon de ekologia ŝanĝo kaj mara polucio.[1] → Ten system również będzie miał inne zastosowania, jak na przykład obserwowanie zmian ekologicznych i morskich zanieczyszczeń.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ekologio
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ w artykule Satelita fotilo kontrolos afrikajn pluvarbarojn
ekologia (język fiński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) ekologia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.