odbudowa (język polski)
odbudowa (1.1) Pentagonu
- wymowa:
- IPA: [ˌɔdbuˈdɔva], AS: [odbudova], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odnowienie, wzniesienie czegoś, co zostało zniszczone
- (1.2) przen. powrót do poprzedniego, lepszego stanu czegoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odbudowa odbudowy dopełniacz odbudowy odbudów[1] celownik odbudowie odbudowom biernik odbudowę odbudowy narzędnik odbudową odbudowami miejscownik odbudowie odbudowach wołacz odbudowo odbudowy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. budowa ż, budowanie n, odbudowanie n, odbudowywanie n
- czas. budować ndk., odbudować dk., odbudowywać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) restoration, reconstruction
- białoruski: (1.1) адбудова ż; (1.2) аднаўленне n
- francuski: (1.1) recarrage, reconstruction ż
- rosyjski: (1.1) восстановление n; (1.2) восстановление n
- włoski: (1.1) ricostruzione ż, restauro m
- źródła:
- ↑
Hasło „odbudowa” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.