egzegeta (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) jęz. językoznawca zajmujący się egzegezą
- (1.2) teol. biblista badający teksty biblijne
- (1.3) hist. tłumaczący i komentujący wyrocznie w antycznej Helladzie
- (1.4) hist. urzędnik odpowiedzialny za nadzór nad kultem ateńskim
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik egzegeta egzegeci dopełniacz egzegety egzegetów celownik egzegecie egzegetom biernik egzegetę egzegetów narzędnik egzegetą egzegetami miejscownik egzegecie egzegetach wołacz egzegeto egzegeci - przykłady:
- (1.2) Na zjazd egzegetów przybyli też bibliści z Litwy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) naukowiec
- (1.2) biblista
- (1.4) urzędnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. egzegeza ż, egzegetyka ż
- forma żeńska egzegetka ż
- przym. egzegetyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. exegeta < gr. ἐξηγητής → objaśniający
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) exegete
- francuski: (1.2) exégète m
- hiszpański: (1.1) exegeta m, exégeta m; (1.2) exegeta m, exégeta m
- nowogrecki: (1.1) εξηγητής m; (1.2) εξηγητής m
- włoski: (1.2) esegeta m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.