językoznawca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌjɛ̃w̃zɨkɔˈznafʦ̑a], AS: [i ̯ẽũ̯zykoznafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) jęz. specjalista w zakresie językoznawstwa[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik językoznawca językoznawcy dopełniacz językoznawcy językoznawców celownik językoznawcy językoznawcom biernik językoznawcę językoznawców narzędnik językoznawcą językoznawcami miejscownik językoznawcy językoznawcach wołacz językoznawco językoznawcy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) lingwista, rzad. językowiec[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) indoeuropeista
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. językoznawstwo n
- przym. językoznawczy
- przysł. językoznawczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. językoznawstwo < pol. język + znawstwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lingwista
- albański: (1.1) gjuhëtar
- angielski: (1.1) linguist
- arabski: (1.1) لغوي
- azerski: (1.1) dilçi
- baskijski: (1.1) hizkuntzalari
- białoruski: (1.1) мовазнавец m, мовавед m
- bułgarski: (1.1) езиковед m
- chorwacki: (1.1) jezikoslovac
- czeski: (1.1) jazykozpytec m
- duński: (1.1) sprogforsker w
- estoński: (1.1) keeleteadlane
- fiński: (1.1) kielitieteilijä
- gruziński: (1.1) ენათმეცნიერი
- irlandzki: (1.1) teangeolaí m
- islandzki: (1.1) málamaður m, málfræðingur m, málvísindamaður m
- kazachski: (1.1) тілтанушы
- khmerski: (1.1) ភាសាវិទូ
- kirgiski: (1.1) тилчи
- kurmandżi: (1.1) zimannas
- litewski: (1.1) kalbininkas m
- łotewski: (1.1) valodnieks
- manx: (1.1) glareydagh m
- niemiecki: (1.1) Sprachwissenschaftler m, Sprachwissenschaftlerin ż
- norweski (bokmål): (1.1) språkforsker m, språkviter m
- norweski (nynorsk): (1.1) språkforskar m, språkvetar m
- nowogrecki: (1.1) γλωσσολόγος
- ormiański: (1.1) լեզվաբան
- osetyjski: (1.1) ӕвзагзонӕг
- rosyjski: (1.1) языковед m
- słowacki: (1.1) jazykovedec m
- słoweński: (1.1) jezikoslovec
- telugu: (1.1) భాషాశాస్త్రవేత్త
- turecki: (1.1) dilci
- ukraiński: (1.1) мовознавець m
- walijski: (1.1) ieithydd m
- wepski: (1.1) kel'tedomez'
- węgierski: (1.1) nyelvész
- włoski: (1.1) glottologo m
- źródła:
- ↑ Hasło „językoznawca” w: SJP.pl.
- ↑ Hasło „językowiec” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.