językoznawczy (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌjɛ̃w̃zɨkɔˈznafʧ̑ɨ], AS: [i ̯ũ̯zykoznafčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący językoznawstwa, nauki o języku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Metody językoznawcze mogą wiele pomóc w ocenie potencjalnej zrozumiałości przekazu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) badania językoznawcze
synonimy:
(1.1) lingwistyczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. językoznawstwo n, językoznawca m
przysł. językoznawczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: lingwistyczny
źródła:
  1. Tomasz Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe : teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.