dziedzictwo (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dobra zachowane dla następnych pokoleń
(1.2) majątek przejęty po kimś
(1.3) prawo przekazywania czegoś
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Nie powinniśmy zapominać o naszym dziedzictwie kulturowym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) architektoniczne dziedzictwo • dziedzictwo kulturoweliterackie dziedzictwo • światowe dziedzictwo • wiekowe dziedzictwo
synonimy:
(1.1) spuścizna, scheda, sukcesja, puścizna, ojcowizna, patrymonium, dorobek
(1.2) spadek, scheda, dorobek
(1.3) dziedziczenie, dziedziczność
antonimy:
(1.2) wydziedziczenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziedzic m, dziedziczka ż, dziedziczność ż, dziedziczenie n, odziedziczenie n, wydziedziczenie n
czas. dziedziczyć ndk., wydziedziczyć dk.
przym. dziedziczny, bezdziedziczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: dziewictwo
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.