odziedziczenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od odziedziczyć
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik odziedziczenie dopełniacz odziedziczenia celownik odziedziczeniu biernik odziedziczenie narzędnik odziedziczeniem miejscownik odziedziczeniu wołacz odziedziczenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziedziczenie n, wydziedziczenie n, dziedzic m, dziedziczka ż, dziedzictwo n, dziedziczność ż, Dziedzic m
- czas. odziedziczyć dk., wydziedziczyć dk., dziedziczyć ndk.
- przym. dziedziczny, dziedzicowy
- przysł. dziedzicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.