dążenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [dɔ̃w̃ˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [dõũ̯žẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • -ni…
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. chęć realizacji jakiegoś zamiaru, pragnienia
- (1.2) książk. rzecz. odczas. od dążyć
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dążenie dążenia dopełniacz dążenia dążeń celownik dążeniu dążeniom biernik dążenie dążenia narzędnik dążeniem dążeniami miejscownik dążeniu dążeniach wołacz dążenie dążenia - przykłady:
- (1.1) U podstaw jego dążeń leży szczęście i bezpieczeństwo syna.
- (1.2) Twoje uparte dążenie do zdobycia stanowiska jest przez niektórych źle postrzegane.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dążenia niepodległościowe
- synonimy:
- (1.1) dążność, zabiegi
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. dążyć, podążać
- rzecz. dążność
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pursuance of sth, striving for sth, aspiration, pursuit
- białoruski: (1.1) імкненне n
- esperanto: (1.1) aspiro, aspirado, strebado
- interlingua: (1.1) aspiration
- niemiecki: (1.1) Streben n
- rosyjski: (1.1) стремление n
- szwedzki: (1.1) strävan w, strävande n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.