czeremcha (język polski)

czeremcha (1.1)
czeremcha (1.2)
wymowa:
IPA: [ʧ̑ɛˈrɛ̃mxa], AS: [čermχa], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. Padus, rodzaj rośliny z rodziny różowatych o białych, silnie pachnących kwiatach i ciemnoczerwonych lub czarnych owocach; zob. też czeremcha (roślina) w Wikipedii
(1.2) spoż. owoc czeremchy (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) (…) drzewa jaśniały świeżą zielonością, biała czeremcha rozlewała zapach i zwieszała tak nisko swe cienkie gałązki, zanurzały się w wodzie przejrzystej[1].
(1.1) U nóg Joanny leżał pęk czeremchy, która teraz właśnie rozkwitała na świecie, a której garść sporą syn ślusarza narwał zapewne w czyimś ogrodzie i milcząc tu na podłodze położył[2].
składnia:
kolokacje:
(1.2) kisiel / nalewka / wino z czeremchy
synonimy:
(1.1) lud. kocierba[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. czeremchowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. чере́мха[4]
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
źródła:
  1. H. Ch. Andersen: Brzydkie kaczątko, wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa 1908, s. 17, tłum. C. Niewiadomska.
  2. E. Orzeszkowa: A… B… C…, wyd. Gebethner i Wolff, Kraków 1927, s. 34, 35.
  3. Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 137.
  4. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „czeremcha” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.