garść (język polski)

garść (1.2) orzeszków w garści (1.1)
wymowa:
IPA: [ɡarʲɕʨ̑], AS: [garʹść], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dłoń złożona tak, aby móc coś zaczerpnąć lub chwycić
(1.2) ilość mieszcząca się w garści (1.1)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.2) Pożyczyłem od sąsiada garść soli.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nadgarstek m
zdrobn. garstka ż, garsteczka ż
związki frazeologiczne:
czerpać pełnymi garściami • lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachumieć w garści / trzymać w garści • wziąć się w garść
etymologia:
uwagi:
Z liczebnikami częściej używana jest forma mianownika i biernika (potencjalnie też wołacza) liczby mnogiej „garści”[1][2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „garść” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 177.
  2. 1 2 Hasło „garść” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 279.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.