czarna magia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʧ̑arna ˈmaɟja], AS: [čarna maǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) ezot. magia wykorzystująca siły zła, mająca na celu uzyskanie złoczynnego skutku; zob. też czarna magia w Wikipedii

(1.2) coś zupełnie niezrozumiałego, trudnego do pojęcia lub nieznanego dla kogoś

odmiana:

przykłady:

(1.1) Czarna magia jest działaniem mającym na celu wywoływanie zjawisk nadnaturalnych przy pomocy złych duchów^[1].

(1.1) Talibowie uważali prognozy pogody za rodzaj czarnej magii – z tego powodu zostały one zakazane^[2].

(1.1) (…) przypomniała mi się moja babusia, która znała czary i gusła, i czarnoksięskie sztuki, i białą i czarną magię (…)^[3]

(1.2) Całki i różniczki to dla wielu czarna magia.

(1.2) Pranie robi tylko mój facet, ponieważ obsługa pralki to dla mnie czarna magia (…)^[4]

składnia:

kolokacje:

(1.1) stosować czarną magię • zajmować się czarną magią

(1.2) coś jest dla kogoś / coś wydaje się komuś czarną magią

synonimy:

(1.2) metafizyka

antonimy:

(1.1) biała magia

hiperonimy:

(1.1) magia

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. biała magia

(1.2) por. metafizyka; zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) black magic; (1.2) Greek to me
• białoruski: (1.1) чорная магія ż
• bułgarski: (1.1) черна магия ż
• czeski: (1.1) černá magie ż
• duński: (1.1) sort magi
• esperanto: (1.1) fimagio, malnobla magio, nigra magio
• francuski: (1.1) magie noire ż
• hiszpański: (1.1) magia negra ż; (1.2) chino m
• kataloński: (1.1) màgia negra ż
• niemiecki: (1.1) schwarze Magie ż; (1.2) Hexenwerk n
• nowogrecki: (1.1) μαύρη μαγεία ż; (1.2) αλαμπουρνέζικα n lm
• słowacki: (1.1) čierna mágia ż
• włoski: (1.1) magia nera ż

źródła: