metafizyka (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. podstawowa dyscyplina filozoficzna, badająca powszechne własności bytu
(1.2) rozważania o niepoznawalnym, tajemniczym, niedostępnym zmysłom i doświadczeniu

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: metafizyk
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ontologia
antonimy:
(1.1) dialektyka
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. metafizyczność ż, metafizyk m
przym. metafizyczny
przysł. metafizycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
śr.łac. metaphysica < gr. μεταφυσικά < gr. μετὰ + τὰ + φυσικά
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.