ontologia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔ̃ntɔˈlɔɟja], AS: [õntoloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) filoz. dziedzina wiedzy, która stara się odpowiadać na pytania o strukturę rzeczywistości i problematykę związaną z pojęciem bytu; zob. też ontologia w Wikipedii
- (1.2) inform. formalna reprezentacja pewnej dziedziny wiedzy, na którą składa się zapis zbioru konceptów i relacji między nimi; zob. też ontologia (informatyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ontologia ontologie dopełniacz ontologii ontologii celownik ontologii ontologiom biernik ontologię ontologie narzędnik ontologią ontologiami miejscownik ontologii ontologiach wołacz ontologio ontologie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) metafizyka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) filozofia
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ontologiczny
- przysł. ontologicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ontology; (1.2) ontology
- arabski: (1.1) أنتولوجيا, علم الوجود
- baskijski: (1.1) ontologia
- białoruski: (1.1) анталогія ż; (1.2) анталогія ż
- bułgarski: (1.1) онтология ż
- francuski: (1.1) ontologie ż; (1.2) ontologie ż
- hiszpański: (1.1) ontología
- japoński: (1.1) 存在論(そんざいろん)
- łaciński: (1.1) ontologia
- łotewski: (1.1) ontoloģija ż
- niemiecki: (1.1) Ontologie ż; (1.2) Ontologie ż
- nowogrecki: (1.1) οντολογία
- perski: (1.1) هستیشناسی
- portugalski: (1.1) ontologia
- rosyjski: (1.1) онтоло́гия ż
- ukraiński: (1.1) онтологія ż
- włoski: (1.1) ontologia
- źródła:
ontologia (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) filoz. ontologia[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ontologiko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „ontologia” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
ontologia (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
ontologia (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) filoz. ontologia[1]
- odmiana:
- (1.1) ontologia, ontologiae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ontologia ontologiae dopełniacz ontologiae ontologiārum celownik ontologiae ontologiīs biernik ontologiam ontologiās ablatyw ontologiā ontologiīs wołacz ontologia ontologiae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „ontologia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 467.
ontologia (język portugalski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) filoz. ontologia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ontologia (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /on.to.lo.'ʤi.a/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) filoz. ontologia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ontologismo m, ontologista m ż
- przym. ontologico, ontologista
- przysł. ontologicamente
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. onto- + -logia
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.