biała magia (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈbʲjawa ˈmaɟja], AS: [bʹi ̯au̯a maǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) ezot. magia niewykorzystująca sił zła, mająca na celu uzyskanie dobroczynnego skutku
odmiana:
przykłady:
(1.1) Biała magia jest działaniem mającym na celu wywoływanie zjawisk nadnaturalnych bez pomocy złych duchów[1].
(1.1) Tak więc niemal od początku naszego stulecia niesłychany renesans zaczęły przeżywać postawy irracjonalne, a coraz większą popularnością cieszył się okultyzm, czarna i biała magia, wiedza ezoteryczna (tajemna), teozofia i antropozofia, alchemia, astrologia, spirytyzm, parapsychologia a nawet satanizm[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) stosować białą magię • zajmować się białą magią
synonimy:
antonimy:
(1.1) czarna magia
hiperonimy:
(1.1) magia
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. czarna magia
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „biały” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4, s. 105.
  2. New age, Bartłomiej Dobroczyński, 1997 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.