czaprak (język polski)
zdobny czaprak (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jeźdz. rodzaj kapy zakładanej na konia pod siodło, chroniącej grzbiet zwierzęcia, krótszej od kropierza, czasem ozdobnej; zob. też czaprak w Wikipedii
- (1.2) hipol. kynol. derka lub okrycie zakładane koniowi lub psu, które zabezpieczają przed chłodem
- (1.3) techn. wyprawiona skóra zwierząt, od której odcięto łapy i inne odstające części
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czaprak czapraki dopełniacz czapraka[1] czapraków celownik czaprakowi czaprakom biernik czaprak czapraki narzędnik czaprakiem czaprakami miejscownik czapraku czaprakach wołacz czapraku czapraki - przykłady:
- (1.1) Przed królem jechali rycerze na koniach odzianych w zdobne czapraki.
- (1.2) Nasza klaczka dostanie nowy czaprak.
- (1.2) Babciny jamnik okryty wełnianym czaprakiem siedział na kolanach.
- (1.3) Handlarz wyłożył na ladę trzy czapraki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) krupon
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. czapraczek m
- przym. czaprakowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tur. çaprak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shabrack
- niemiecki: (1.1) Satteldecke ż, Schabracke ż
- włoski: (1.1) gualdrappa ż
- źródła:
- ↑
Hasło „czaprak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.