jamnik (język polski)
jamnik (1.2)
jamnik (1.2)
_02.jpg.webp)
jamnik (1.2)
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) kynol. rasa psów o niskim wzroście, długim tułowiu i krótkich nogach; zob. też jamnik w Wikipedii
- (1.2) kynol. pies rasy jamnik (1.1)
- (1.3) pot. rzecz długa i niska
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jamnik jamniki dopełniacz jamnika jamników celownik jamnikowi jamnikom biernik jamnika jamniki narzędnik jamnikiem jamnikami miejscownik jamniku jamnikach wołacz jamniku jamniki - przykłady:
- (1.1) Głośno szczekający jamnik bywa nieufny wobec obcych.
- (1.2) Na wycieraczce załatwił się jamnik naszych sąsiadów.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pszczoło-jamnik
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rasa
- (1.2) pies
- (1.3) rzecz
- hiponimy:
- (1.1) dzikarz, norowiec
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. jama ż
- przym. jamniczy, jamnikowaty, jamnikowy
- przysł. jamnikowato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. jama + -nik
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Rasy psów
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dachshund; (1.2) dachshund
- białoruski: (1.1) такса ż; (1.2) такса ż
- bułgarski: (1.1) дакел m; (1.2) дакел m
- czeski: (1.1) jezevčík m; (1.2) jezevčík m
- duński: (1.2) gravhund w, grævlingehund w
- esperanto: (1.1) vertago, melhundo
- estoński: (1.1) taks; (1.2) taks
- francuski: (1.1) teckel m; (1.2) teckel m
- niemiecki: (1.1) Dachshund m, Dackel m; (1.2) Dachshund m, Dackel m
- rosyjski: (1.1) та́кса ż; (1.2) та́кса ż
- słowacki: (1.1) jazvečík m; (1.2) jazvečík m
- szwedzki: (1.1) tax w
- ukraiński: (1.1) та́кса ż; (1.2) та́кса ż
- węgierski: (1.1) tacskó; (1.2) tacskó
- włoski: (1.1) bassotto m; (1.2) bassotto m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.