cynik (język polski)
Antystenes, pierwszy cynik (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈʦ̑ɨ̃ɲik], AS: [cỹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) filoz. przedstawiciel szkoły filozoficznej Antystenesa
- (1.2) pejor. człowiek lekceważący autorytety i przyjęte zasady
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cynik cynicy dopełniacz cynika cyników celownik cynikowi cynikom biernik cynika cyników narzędnik cynikiem cynikami miejscownik cyniku cynikach wołacz cyniku cynicy depr. M. i W. lm: (te) cyniki - przykłady:
- (1.2) Myślę o niej często, wspominając człowieka niezbyt szczęśliwego, który na złość samemu sobie przez wiele lat budował swoją reputację cynika i zimnego drania – nadaremno[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cynizm m
- forma żeńska cyniczka ż
- przym. cynicki, cyniczny
- przysł. cynicko, cynicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cynic; (1.2) cynic
- białoruski: (1.2) цынік m
- bułgarski: (1.1) циник m; (1.2) циник m
- duński: (1.1) kyniker w; (1.2) kyniker w
- esperanto: (1.1) cinikisto; (1.2) cinikulo
- hiszpański: (1.1) cínico m; (1.2) cínico m
- norweski (bokmål): (1.1) kyniker m; (1.2) kyniker m
- norweski (nynorsk): (1.1) kynikar m; (1.2) kynikar m
- nowogrecki: (1.1) κυνικός m; (1.2) κυνικός m
- rosyjski: (1.2) циник m
- słowacki: (1.1) kynik m; (1.2) cynik m
- szwedzki: (1.1) kyniker w; (1.2) kyniker w
- źródła:
- ↑ Janusz Minkiewicz, Bilans osobisty, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
cynik (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) filoz. cynik
- (1.2) pejor. cynik
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cynik cynici / cynikové dopełniacz cynika cyniků celownik cynikovi / cyniku cynikům biernik cynika cyniky wołacz cyniku cynici / cynikové miejscownik cynikovi / cyniku cynicích narzędnik cynikem cyniky - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cynismus m
- przym. cynický
- przysł. cynicky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cynik (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) cynik[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cynik cynikovia
cynicidopełniacz cynika cynikov celownik cynikovi cynikom biernik cynika cynikov miejscownik cynikovi cynikoch narzędnik cynikom cynikmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cynizmus m, cynickosť ż
- przym. cynický
- przysł. cynicky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „cynik” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.