concordia (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [koŋ.ˈkoɾ.ðja]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgoda, zgodność, harmonia
(1.2) ugoda, pakt, porozumienie
odmiana:
(1) lm concordias
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) armonía, paz, amistad, cordialidad
(1.2) convenio, consenso
antonimy:
(1.1) discordia
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. concordar
przym. concordante, concorde
rzecz. concordancia ż, concordato m
związki frazeologiczne:
de concordiazgodnie, jednomyślnie
etymologia:
łac. concordĭa
uwagi:
źródła:

concordia (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zgoda, harmonia, ugoda
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. concordantia, concordato
czas. concordar
przym. concorde, concordante, concordatari
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

concordia (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgoda, jedność, harmonia[1]
(1.2) praw. ugoda, kompromis[1]
odmiana:
(1.1-2) concordia, concordiae (deklinacja I)
przykłady:
(1.1) Concordia civium murus urbium.Zgoda mieszkańców murem miasta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Concordius m
czas. concordo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „concordia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 134.

concordia (język włoski)

wymowa:
IPA: /koŋ.'kɔr.dja/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zgoda, harmonia, jedność
(1.2) zgodność (np. opinii)
odmiana:
(1.1-2) lp concordia; lm concordie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) vivere in perfetta concordiażyć w doskonałej zgodzie
synonimy:
(1.1) accordo, amicizia, armonia, pace
(1.2) concordanza
antonimy:
(1.1) contrasto, disaccordo, disarmonia, discordia, dissidio, divergenza
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. concordamento m, concordanza ż, concordato m
czas. concordare
przym. concordabile, concordante, concordatario, concorde
przysł. concordantemente, concordemente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. concordia < łac. concors, -ordis
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.