harmonia (język polski)
harmonia (1.3)
harmonia (1.4)
- wymowa:
- , IPA: [xarˈmɔ̃ɲja], AS: [χarmõńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ład
- (1.2) muz. element dzieła muzycznego; zob. też harmonika (muzyka) w Wikipedii
- (1.3) muz. instrument; zob. też harmonia (instrument) w Wikipedii
- (1.4) pot. muz. akordeon
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) M., B. i W. lm od: harmonium
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik harmonia harmonie dopełniacz harmonii harmonii / przest. harmonij celownik harmonii harmoniom biernik harmonię harmonie narzędnik harmonią harmoniami miejscownik harmonii harmoniach wołacz harmonio harmonie - przykłady:
- (1.1) Ta książka opisuje jak osiągnąć harmonię umysłu i ciała.
- (1.3) Szkoda, że teraz nikt z młodych nie interesuje się grą na harmonii[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) równowaga, zgoda, zgodność
- (1.2) harmonika
- (1.3) harmoszka
- antonimy:
- (1.1) chaos, dysharmonia
- (1.2) dysonans
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. harmoszka ż, zharmonizowanie n, harmonizacja ż, harmonista mos, harmonijka ż, harmonika ż, harmonium n
- przym. harmonijny, harmoniczny
- przysł. harmonijnie
- czas. harmonizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. harmonia < gr. ἁρμονία (harmonía)[2][3]
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) harmony; (1.2) harmony; (1.3) concertina; (1.4) accordion
- arabski: (1.1) إتفاق, تناغم, توافق, رفاء, وئام
- bułgarski: (1.1) хармония ż
- duński: (1.1) harmoni w; (1.2) harmoni w
- esperanto: (1.1) harmonio
- gudźarati: (1.1) એકરાગ m (ēkarāga)
- hiszpański: (1.1) armonía ż; (1.3) armónica ż
- jidysz: (1.1) האַרמאָניע ż (harmonje); (1.2) האַרמאָניע ż (harmonje); (1.3) האַרמאָניע ż (harmonje); (1.4) האַרמאָניע ż (harmonje), האַרמאָניום m (harmonjum)
- kataloński: (1.1) harmonia ż; (1.2) harmonia ż
- kazachski: (1.1) үйлесім
- norweski (bokmål): (1.1) harmoni m; (1.2) harmoni m
- norweski (nynorsk): (1.1) harmoni m; (1.2) harmoni m
- szwedzki: (1.1) harmoni w; (1.2) harmoni w
- turecki: (1.1) ağız tadı
- ukraiński: (1.1) гармоніка ż; (1.2) гармонія ż; (1.3) гармонія ż
- węgierski: (1.2) harmónia
- wilamowski: (1.1) harmonii ż; (1.2) harmonii ż; (1.3) harmonii ż; (1.4) harmonii ż
- włoski: (1.1) armonia ż; (1.4) fisarmonica ż
- źródła:
- ↑ K. Radzajewski, Żywot wiejskiego harmonisty
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.
harmonia (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) harmonia, ład[1]
- (1.2) muz. harmonia[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. harmonika, harmonizazio
- przym. harmoniko
- czas. harmonizatu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „harmonia” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
harmonia (esperanto)
przymiotnik
- (1.1) harmoniczny, zharmonizowany
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo harmonia harmoniaj akuzativo harmonian harmoniajn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. harmonio, harmoniigilo
- czas. harmonii, harmoniigi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
harmonia (język fiński)
- wymowa:
- IPA: /ˈhɑrmoniɑ/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: har•mo•ni•a
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) harmonia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz fiński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
harmonia (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) harmonia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. harmoniose
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
harmonia (język kataloński)
- wymowa:
- or. IPA: [ər.muˈni.ə]
- occ. IPA: [aɾ.moˈni.a]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
harmonia (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) harmonia[1]
- odmiana:
- (1.1) harmonia, harmoniae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik harmonia harmoniae dopełniacz harmoniae harmoniārum celownik harmoniae harmoniīs biernik harmoniam harmoniās ablatyw harmoniā harmoniīs wołacz harmonia harmoniae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „harmonia” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 293.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.