burro (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
burro (język galicyjski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. osioł
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz galicyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
burro (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈbu.ro]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. osioł
- (1.2) przen. osioł, głupiec
- (1.3) pot. człowiek grubiański, ordynarny
- (1.4) kozioł, stojak (do piłowania drzewa)
- (1.5) rodzaj gry w karty
- odmiana:
- (1) lm burros
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) asno, borrico, jumento, pollino, rozno, rucho
- (1.2) asno, tonto, idiota
- (1.3) bruto, acémila, tosco, ordinario, incivil
- antonimy:
- (1.2) hábil, listo
- (1.3) fino, refinado
- hiperonimy:
- (1.1) animal
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burra ż, burraca ż, burrada m, burrito m, borrico m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. borrico; źródłosłów dla ang. burro
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Hiszpański - Ssaki
- źródła:
burro (język kataloński)
- wymowa:
- centr. IPA: [ˈburu]
- bal. IPA: [ˈburo] lub [ˈburu]
- occ. IPA: [ˈburo]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. osioł
- (1.2) przen. osioł, głupiec
- odmiana:
- (1.1-2) lp burro; lm burros
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ruc m, ase m
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- hiszp. burro[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „burro” w: Gran Diccionari de la Llengua Catalana.
burro (język portugalski)
- wymowa:
- IPA: ['buʀu]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zool. osioł
- (1.2) przen. osioł, głupiec
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- burros velhos não aprendem línguas
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
burro (język włoski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kulin. masło
- odmiana:
- (1.1) lp burro; lm burri
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) un panetto di burro → kostka masła
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. burraia ż, burraio m, burrata ż, burriera ż
- czas. imburrare
- przym. burrato, burroso
- związki frazeologiczne:
- avere le mani di burro → mieć dziurawe ręce
- etymologia:
- st.franc. burre
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Jedzenie
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.