rucho (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈruxɔ], AS: [ruχo]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) st.pol. suknia (noszona przez kobietę)[1]
(1.2) st.pol. odzież[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: suknia
źródła:
  1. 1 2 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 126.

rucho (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ˈru.ʧ̑o]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. osiołek, osioł
(1.2) (León) bot. młody pęd[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od ruchar
odmiana:
(1) lm ruchos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ruche, burro, pollino, asno
(1.2) brote, pimpollo, renuevo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. ruche m
(1.2) czas. ruchar
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) hiszp. rucio
(1.2) zob. ruchar
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.