brewiarz (język polski)

brewiarz (1.1)
brewiarz (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. codzienna liturgiczna modlitwa Kościoła, modlitwa Liturgią godzin; zob. też brewiarz w Wikipedii
(1.2) liter. rel. księga z tekstami do odmawiania Liturgii godzin; zob. też brewiarz w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wiedział, że gwardian wrócił, bo widział go rano na brewiarzu.
(1.2) Zakonnica trzymała w brewiarzu obrazek prymicyjny swojego proboszcza.
składnia:
kolokacje:
(1.1) odmówić / zmówić brewiarz • być na brewiarzu • po / przed brewiarzem
synonimy:
(1.1) Liturgia godzin
(1.2) Liturgia godzin
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) modlitwa
(1.2) modlitewnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) Jutrznia, Modlitwa w ciągu dnia, Godzina czytań, Nieszpory, Kompleta
(1.2) strona, okładka, wstążka, zakładka
wyrazy pokrewne:
przym. brewiarzowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. breviarium < łac. breviskrótki, zwięzły
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.