bohaterszczyzna (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌbɔxatɛrˈʃʧ̑ɨzna], AS: [boχaterščyzna], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) iron. źle pojęta odwaga, zbędne bohaterstwo, często niebezpieczne w skutkach
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bohaterszczyzna dopełniacz bohaterszczyzny celownik bohaterszczyźnie biernik bohaterszczyznę narzędnik bohaterszczyzną miejscownik bohaterszczyźnie wołacz bohaterszczyzno - przykłady:
- (1.1) Oceny wahają się pomiędzy krytyką, że była to bezsensowna ofiara polskiej krwi i jak wiele innych powstań – erupcja romantycznej bohaterszczyzny bez szans na zwycięstwo, a apologią bohaterstwa powstańców i zrozumieniem, że po latach okupacji chęć wyzwolenia miasta była naturalna[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) brawura
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bohater mos, bohaterstwo n
- przym. bohaterski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. bohaterski + -yzna
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.