wahać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvaxaʨ̑], AS: [vaχać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wahnąć)

(1.1) rzad. poruszać czymś lub poruszać się ruchem wahadłowym[1]

czasownik zwrotny niedokonany wahać się (dk. wahnąć się)

(2.1) poruszać się ruchem wahadłowym[1]
(2.2) nie móc podjąć jednoznacznej decyzji, zastanawiać się nad nią[1]
(2.3) (o liczbach, wartościach) zmieniać się w jakichś granicach[1]
odmiana:
(1) koniugacja I
(2) koniugacja I
przykłady:
(2.2) Dlaczego tak bardzo się wahasz? Przecież nie masz nic do stracenia.
(2.3) Ceny kapusty mocno się wahają pod wpływem spekulacji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) kołysać się
(2.3) oscylować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wahadło n, wahacz m, wahanie n, wahadłowiec mrz, wahadełko n, wahliwość ż, wahnięcie n
czas. zawahać
przym. wahadłowy
związki frazeologiczne:
kto się długo waha, doczeka się gacha
etymologia:
czes. váhat[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Hasło „wahać” w: SJP.pl.
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.